og telja sjálfum sér trú um að það taki of langan tíma að byrja að gera hitt og þetta sem þarf að gera á heimilinu.
Ég er á bakvakt þessa helgi og þess vegna eru ótrúlega margir hlutir sem ég bara hef alls ekki nennu til að byrja á. Það gæti mögulega, samt ekki mjög svo líklega, komið útkall akkúrat þegar ég er í viðkvæmu verkefni... eða ekki!
Í raun og veru er þetta bara bull og fyrirsláttur.
Ég er leið, því þetta er fyrsta helgin án eiginmannsins. Mér finnst það bara alltaf ótrúlega erfið helgi. Ég verð ónóg sjálfri mér og eirðarlaus, hef mig ekki í það sem þarf að gera.
En að viðurkenna svoleiðis fyrir sjálfum sér er ótrúleg þraut.
Hvernig er hægt að vera svona feiminn við sjálfan sig?
Gerast áskrifandi að:
Birta ummæli (Atom)
4 ummæli:
æi, kellan mín.
Skil þig svo vel en það er stutt yfir ána og kaffi á könnunni.
Sigga móður......
Langar svo að vera nær þér en veit að kring um þig er fullt af fólki, eins og Sigga systir mín sem eru tilbúin með knús og kossa handa einmana grasekkju Grænlandsfarans.
Takk elskurnar mínar. Þið eruð yndislegar
Veit ekki hvort ég hef e-n tímann sagt þér það, en bara að ná að tala við þig í síma þó það sé bara í smá stund lyftir mitt fagra geð um margar margar hæðir.. vona að þú getir sagt það sama ;o)
Ættum að gera það oftar ;o)
Sóley
Skrifa ummæli