Útilegusaga

Útilegan heppnaðist gríðarvel. Að vísu komu ekki nema 12 ungmenni af 28, en það var bara betra fyrir mig og hina mömmuna sem gisti.
Ungmennin hjóluðu á staðinn, og tók það um klukkutíma. Ég keyrði á eftir og hirti þau uppí sem gáfust upp eða voru á slæmum reiðskjótum. Þau voru samtals þrjú af þessum tólf.
Dagurinn fór svo í leiki og skemmtun.
Um kvöldið var reglan að fara inn í tjald um miðnætti og þar mátti svo spjalla að vild, ef það var á lágum nótum.
Þrír strákar úr 7. bekk lágu saman í tjaldi og um eitt leytið heyrði ég þvílíkar stunur úr tjaldinu þeirra. Vegna skemmtilegrar staðsetningar tjaldsvæðisins milli tveggja stórra húsa bergmáluðu stunurnar um alla sveitina, og þar sem þessi elska er enn frekar mjóróma hljómaði þetta alveg eins og sena úr örgustu klámmynd.
Um nóttina var mér ís ís ískalt, enda var ég ein í tjaldi. Nefið á mér fraust næstum af, en mér tókst samt að sofa um það bil frá því að síðasta liðið fór að hrjóta, sem var um þrjú, og til hálfátta.
Þá var sólin farin að skína, svo ég renndi niður tjaldinu, skreið út í svefnpokanum mínum og lagðist í grasið. Þar dottaði ég aðeins áfram þar til krakkarnir fóru að skríða út úr tjöldunum sínum og trufla mig.
Þar sem mín hvíta húð þolir ekki mjög mikið magn af geislum gula fíflsins, uppskar ég sólbruna í andlitinu.
Þegar við komum heim aftur mættum við beint í vorhátíð í skólanum. Það voru margir sem bentu á mig og brostu. Enda var ég frekar flott.
Sólbrunnin, dauðþreytt og með frekar beyglað hairdú frá deginum áður, að ná mér í eina pulsu með öllu.