28.2.09

Yngsta barnið mitt er svartálfur

Ég sver það, stundum held ég að hún sé svartálfur.
Hún er ekki umskiptingur, ég er búin að prófa að flengja umskiptinginn úr henni, og hún breytist ekkert við það. Hún verður reyndar verri ef ég slæ hana á bossann, svo ég verð bara að mæla á móti svoleiðis uppeldisaðferðum.

Hún getur verið ógeðslega kjaftfor og stundum er ég alveg í vandræðum með hana þessa elsku. Til dæmis núna á mánudaginn, þá var bekkjarkvöld hjá 4. bekk.
Þar var einn krakkinn með ömmu sína með sér, og amman fer að kjá framan í þennan fallega bjána minn.
Hún er svo mikil rúsína með ljósar krullur sem standa út í loftið og þessi fallegu möndlulaga grábláu augu sín. Svo þegar hún brosir þá lýsir hún upp herbergið.
Amman er að spjalla við Doppu. Hvað heitir þú litla mín?
Doppa: Ég heiti kúkur. (muldrar það samt ofan í bringuna, svo amman heyrði ekki vel hvað hún sagði)
Ég: Hún sagðist heita Doppa
Amman: Jæja, mikið ertu nú með fallegt hár.
Doppa: Á HVAÐ ERTU AÐ GLÁPA!

Þarna stoppaði ég samtalið ósköp rólega með því að stíga milli gömlu konunnar og Doppu litlu.
Bað konuna innilega afsökunar og labbaði í burtu.

Já pabbi. Ég veit... Gott á mig!
What goes around, comes around.

3 ummæli:

Nafnlaus sagði...

Ég verð að láta hér inn svona þér til upprifjunar þegar ég sat við hliðina á henni við eldhúsborðið um daginn. Hún vildi fá aðstoð við að klæða sig í sokkana. "Ég þoli ekki þennan helvítis fokk, sokk" Já þetta er kjarnakona sem þú átt. Genatískt orðlagið hennar. Mig rámar eitthvað í unga konu rúmlega tveggja ára sem átti að setja snudduna upp í Hauk bróður sinn sem var að gráta í vöggunni sinni inni í herbergi. Það heyrðist úr herberginu "haltu kjafti Haukur andskoti"

Steinunn Elsa Bjarnadóttir sagði...

Get ekki að því gert en að hlægja. Hún er náttúrulega bara yndisleg, bara eins frábær og mamma sín :o)

Nafnlaus sagði...

Ég hló upphátt og hlæ enn !
Orðljóti engillinn..! hahahhahahaha

Þið báðar náttla :D