23.1.09

Hamsturinn

Það er nafnið sem dóttir mín kallaði mig núna í kvöld.
Það er ekki svo fjarri lagi, því ég bólgnaði all hressilega eftir endajaxlatökuna.
Uss uss, þetta er nú meiri vibbinn.
Annars þakkaði ég kjálkaskurðlækninum kærlega fyrir að vera búinn að lækna mig af tannlæknaóttanum. Það verður aldrei aldrei neinn tannlæknatími verri en þetta. Þegar maður er búinn að ná botninum, þá er það bara uppá við. Ekki satt?

Engin ummæli: